Zuidzuidwestenwind met kracht zeven op het strand van Egmond naar Castricum. Ruim zes kilometer lang bikkelen, maar daarna lekker lopen door de duinen. Zo kunnen we de halve marathon van Egmond wel typeren.

Het was de hele week al voorspeld: zondag zou er flink wat wind staan aan de kust. Uiteraard vanuit het zuidwesten, precies de verkeerde kant op als je van noord naar zuid loopt. En dat was de bedoeling met de halve marathon van Egmond, waar ik dit jaar voor het eerst aan meedeed. Zes jaar geleden had ik me ook ingeschreven, maar raakte in de week ervoor geblesseerd. Het was in 2014 prachtig weer, herinner ik me nog: zonovergoten en lekker koud. Dat was zondag 12 januari 2020 wel anders.

• 

• 

• 

Pluspunt is dat het vrijwel droog is gebleven. En de tegenwind zat direct in het begin van het parcours. De eerste zes à zeven kilometer tot aan de strandopgang in Castricum. Het was loodzwaar. Ik probeerde steeds bij een groepje aan te haken en vlak achter brede ruggen te lopen. Maar dan gingen ze te snel, moest ik lossen en liep ik weer alleen. De langzaamste kilometer deed ik er maar liefst 6.37 over.

Eenmaal in de duinen ging het meteen lekker. We liepen beschut en de route was prachtig. Eerst over camping Bakkum, met veel publiek, vervolgens terug naar Egmond. Vooraf was voor de Bloedweg gewaarschuwd: een aardig klimmetje bijna aan het einde. Ik liep zo lekker dat ik hier nauwelijks last van had. Mijn ambitie om binnen de twee uur te finishen, had ik op het strand al losgelaten. Maar zonder die eerste zeven langzame kilometers had ik met gemak een PR gelopen (rond de 1.55, denk ik), nu werd het 2.04.41.

Kortom: een toploopje, ging superlekker! Goed georganiseerd ook, behalve de waterposten, die waren echt veel te druk. Op naar Rotterdam (5 april) met een tussenstop in Schoorl (9 feb) en er zijn vast nog wel meer wedstrijden die ik als trainingsloop ga doen.

• 

•