De ChristenUnie was twee jaar geleden tegen de Europese grondwet. Waarom kan het hervormingsverdrag wel op de steun van de partij rekenen? Esmé Wiegman, Europawoordvoerder van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, legt het uit.

Het zijn de eerste Algemene Politieke Beschouwingen van Esmé Wiegman, sinds maart dit jaar lid van de Tweede Kamer. Lange dagen zijn het en daarom zijn interviewverzoeken van journalisten welkom, zegt ze lachend.

Waarom kunt u wel instemmen met het nieuwe verdrag?
‘We waren destijds voornamelijk tegen het constitutionele karakter van het grondwettelijk verdrag en de federale weg die Europa daarmee leek in te slaan. Dat wil niet zeggen dat we tegen Europa zijn, integendeel. Europese samenwerking is juist een groot goed, maar duidelijk moet worden afgebakend waar Europa wel en niet over gaat.’

In het nieuwe verdrag wordt het vetorecht op tal van terreinen losgelaten. U was destijds tegen het opheffen van dit principe.
‘Een Europa dat inhoudelijk en geografi sch geen grenzen kent, zonder vetorechten voor afzonderlijke lidstaten, ging echt te ver. Ik constateer nu dat de inhoud van het verdrag op deze punten gaat veranderen. Lidstaten zouden het vetorecht moeten loslaten op dossiers waar het beste op Europees niveau besluitvorming kan plaatsvinden, zoals het klimaat- en energiebeleid. Wel moet via een zogeheten oranjekaartprocedure de mogelijkheid worden geboden dat nationale parlementen de commissie kunnen terugfl uiten.’

Harry van Bommel van de SP verweet u vlak voor de zomer het verdrag te accepteren in ruil voor het regeringspluche.
‘Dat is echt belachelijk. De ChristenUnie is niet gedraaid, het kabinet heeft een draai gemaakt.’

Mist u een verwijzing naar de joods-christelijke traditie niet?
‘Wij zijn voorstander van een gewoon wijzigingsverdrag met hooguit wat inleidende woorden vooraf. Destijds hadden we grote moeite met de uitvoerige ronkende preambule waar bewust de verwijzing naar God was weggelaten.’

Stel dat de Kamer het initiatief neemt tot een referendum, stemt u dan voor?
‘Nee, wij zijn tegen een raadgevend referendum, net zoals we dat twee jaar geleden waren. Ik kan best meevoelen in de redenering dat we destijds de mening van het volk hebben gevraagd en dat dat nu weer zou moeten gebeuren, maar de aard van het nieuwe verdrag is gewoon anders. Bovendien kan deze beslissing het beste door de nationale parlementen genomen worden. Zij vormen de gekozen volksvertegenwoordiging.’

Verschenen in PM Europa, 27 september 2007