De zaak-Mariko Peters krijgt hopelijk nog een staartje. In De Telegraaf van vandaag doen parlementariërs hun beklag over het feit dat de GroenLinks-politica aanblijft als Kamerlid. Heel serieus kunnen we dit overigens niet nemen, want op CDA’er Ger Koopmans na, wil geen van de Kamerleden met zijn naam in de krant. Over hypocrisie gesproken. Wel hoog van de toren blazen (‘schandalig’, ‘ongeloofwaardig’), maar daar geen verantwoordelijkheid voor willen dragen en je anoniem laten citeren in de grootste krant van Nederland. Ik vind het maar laf.

De geciteerde Kamerleden hebben namelijk echt wel een punt. Het zou van de gekke zijn als Peters aanblijft als parlementariër, nu zelfs Buitenlandse Zaken zegt dat ze in strijd met de gedragsregels heeft gehandeld. In het persbericht dat het departement vrijdag uitstuurde, is dit punt overigens wat onderbelicht gebleven. GroenLinks heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt. De partij kon immers benadrukken dat Peters zich volgens BZ in 2005 in haar advisering over een subsidieverzoek niet heeft laten beïnvloeden door de aanvrager, haar partner-to-be. ‘De aard, omvang en inhoud van het advies duiden op een gebruikelijke professionaliteit bij de afwikkeling,’ zo valt te lezen in het onderzoeksverslag. ‘Het advies van mevrouw Peters is bovendien kritisch waar het de omvang van toe te wijzen fondsen betreft en geeft aan dat deze mogelijk minder hoog zouden hoeven uit te vallen.’ Ammehoela! Stel dat het een prachtig project zou zijn geweest, dat voor nog wel wat meer geld in aanmerking had kunnen komen. Dan had nu zomaar geconcludeerd kunnen worden dat Peters zich wel degelijk had laten beïnvloeden.
Het gaat erom dat de GroenLinks-politica zich als ambtenaar van BZ niet aan de gedragsregels heeft gehouden. Ze had die ‘ontluikende liefde’ direct moeten melden, of op zijn minst de subsidieaanvraag niet in behandeling moeten nemen. Iemand die voor de publieke zaak werkt moet van onbesproken gedrag zijn: je houdt je wel of je houdt je niet aan de regels, een tussenweg is er niet. Hopelijk laten de anonieme criticasters uit de Kamer nog van zich horen en trekt Peters de juiste conclusie.

Verschenen op de website van re.Public, 16 augustus 2011