Onder het motto ‘geven en nemen’  verdedigt Tweede Kamerlid Ineke van Gent van GroenLinks het door haar en Jolande Sap uitonderhandelde Lenteakkoord. Gisteren twitterde ze dat ze zich de kritiek aantrekt over ‘(te) pittige uitspraken over de forenzen’. GroenLinks had de ov-forens willen sparen, zo schrijft ze. ‘Maar helaas niet gelukt in Lenteakkoord. Het was geven en (veel) nemen. Door ons wel overgangsregeling en hopelijk na 12 september terugdraaien.’

Laat dat laatste even goed op je inwerken. ‘Hopelijk na 12 september terugdraaien.’ Dagenlang zaten de vijf Kunduzpartijen bij elkaar om voor ruim 12 miljard euro aan bezuinigingen te bedenken. Dat ze niet bereid waren gezamenlijk een persconferentie te geven toen het akkoord was dichtgetimmerd, was al een teken aan de wand. De onderhandelaars lieten het begrotingsakkoord voor 2013 via minister De Jager naar de Kamer sturen. Nog geen week later buitelden de betrokkenen al over elkaar heen door te zeggen met welke punten uit het akkoord ze het eigenlijk niet eens zijn. Met als hoogtepunt de tweet van Van Gent, die uitspreekt wat natuurlijk iedereen denkt: mensen, deze afspraken gelden tot 12 september. Stem op ons, zegt Van Gent impliciet, dan regelen wij dat deze maatregel, die we net bedacht hebben, toch niet doorgaat.

Kortom, dat Lenteakkoord stelt dus he-le-maal niets voor. Het is een akkoord voor de bühne, enkel en alleen om Brussel te behagen. Eurocommissaris Olli Rehn heeft ons wel door. Het Lenteakkoord is volgens hem ‘een sterk en welkom signaal’, maar de nieuwe regering zal meteen met gedetailleerde bezuinigingen tot en met 2015 moeten komen. Een fijne eerste klus voor het nieuwe kabinet.

Persoonlijk ben ik nogal de dupe van het belasten van de reiskostenvergoeding. Al jarenlang reis ik elke dag per trein op en neer van Amsterdam naar Den Haag. Via de handige reiskostenchecker van de ANWB heb ik kunnen uitrekenen wat me dit volgend jaar gaat kosten. Meer dan 1.250 euro per jaar, oftewel maandelijks ruim 100 euro. Een alternatief is er niet. De NS vreest een leegloop van de treinen, maar ik kan moeilijk met de fiets naar mijn werk gaan. Een baan zoeken in Amsterdam is nauwelijks een optie, want de arbeidsmarkt – zeker in de journalistiek – is momenteel drie keer niks. Verhuizen naar Den Haag? Daargelaten dat ik dolgraag in de hoofdstad wil blijven wonen, zit de woningmarkt momenteel behoorlijk op slot. Een woning kopen is in deze markt misschien nog wel te doen. Maar is het wel het juiste moment om nu mijn appartement in Westerpark, waar ik nog maar twee jaar eigenaar van ben, te verkopen?

Voorlopig kan ik hierover geen enkele beslissing nemen. De afspraken uit het Lenteakkoord gelden immers maar tot 12 september. Wat er daarna gebeurt, staat nog helemaal open. Misschien wordt alles wel teruggedraaid.

Verschenen op re.Public, 1 juni 2012